Weekend in Ghana
Door: Henk en Arthur
Blijf op de hoogte en volg Annie & Marcel, Henk, Ton en Arthur
12 Maart 2017 | Ghana, Kumasi
Om bij het terrein te komen is een 4wheeldrive echt noodzakelijk; bange vermoedens worden werkelijkheid. Er staan twee schuurtjes aan weerszijden van de “weg”, die dienst doen als toiletvoorziening; aan de binnenzijde liggen een aantal planken boven een groot gat. In het ene schuurtje kunnen de vrouwen hun behoefte doen en in het andere de mannen; dat alles in een wijk waar 1500 mensen wonen, waarbij je je kunt voorstellen hoe het aangezicht is en de lucht die er hangt. Onze contactpersoon geeft desgevraagd uitleg over de situatie.
Hierna vertrekken wij naar het gebouw van de Chief. Ton is intussen op een geleende fiets (ja, u leest het goed) nog snel een bestelling bij Vodafone op gaan halen. Na de ontvangst en de gebruikelijke plichtplegingen wordt de situatie aan de Chief voorgelegd, waarbij wij de oorspronkelijke afspraak nog een keer duidelijk hebben voorgelegd. Na ons gehoord te hebben, zegt Chief, dat er gestart kan worden met de bouw van een nieuw toiletgebouw. Deze mondelinge toezegging zal nog schriftelijk worden bevestigd. Wij zullen zorg dragen voor het tweede als zij het eerste klaar hebben. Zeer blij met deze toezegging, in de wetenschap dat de sanitatie in dit stukje van Duayaw Nkwanta een stuk verbeterd zal worden, keren wij terug naar ons verblijf voor de lunch.
Bezoek aan een weeshuis.
Wat verwacht je van een bezoek aan een weeshuis? Ellende, toch? Wij gingen onaangekondigd naar een wees- en opvanghuis buiten Duyaw Nkwanta, waar Ton eerder was geweest. Langs de weg een bord van Mumsluv (what’s in a name), Rural Orphanage, Foundation, Motto: social justice and development, maakte al de indruk dat het goed geregeld was (op Facebook overigens Mumslove)! Dat bleek ook het geval, zeker naar Ghanese maatstaven. We kwamen honderd meter verder bij een goed verzorgd vrijstaand huis met veel grond er om heen, waar buiten de was werd gedaan. Er renden kinderen rond die een goed verzorgde indruk maakten. We werden vriendelijk ontvangen, en de grote baas werd gebeld om snel te komen. Hij bleek een nog jonge enthousiaste man, opgeleid als sociaal werker die met zijn vrouw het huis runde. Zij waren met opvang begonnen in hun eigen huis in D. N. Dat bleek al snel te klein, en ze verhuisden naar de huidige locatie waarvoor de grond door de chiefs (de stamhoofden) om niet ter beschikking was gesteld. Zij woonden er zelf ook, met hun 3 kinderen.
Ze hadden nu 48 kinderen onder hun hoede, voor een deel wezen, anderen waarvan de ouders hun kind niet wilden of konden verzorgen. Zij waren op verschillende leeftijden in huis gekomen, een zelfs een dag oud (te vroeg geboren, achtergelaten als kansloos, nu anderhalf en gezond…). De kinderen oogden gezond, hadden aandacht voor ons (als blanken bijzonder), maar ook voor elkaar. Ze gingen naar school en hadden een ziektekostenverzekering, en dat alles zonder subsidie van de overheid, maar alles uit giften. De man kon bevlogen over zijn werk en missie vertellen, heel bijzonder. We kregen een rondleiding: alle kinderen hadden een bed met klamboe, de kleinsten met 2 in 1 bed, er waren douches en toiletten voor de jongens en de meisjes apart, er was (enig) speelgoed en er waren zelfs een paar oude laptops ook om te leren typen! Alles was eenvoudig maar goed verzorgd. Buiten was een watertank, en er waren velden waar groenten en dergelijke werden verbouwd. De man moet een duizendpoot zijn om dit te kunnen beheren en verzorgen. Ook dit was weer een bijzondere ervaring, afgesloten met uiteraard een groepsfoto en enthousiast uitzwaaien door alle kinderen…
Zaterdagmiddag hebben we een bezoek gebracht aan Father Augustin, voormalig pastoor in D. N., en een goede vriend van Ton. Na de lunch (raden wat!) hebben we een rondleiding door de kerk gekregen waarin veel jongeren actief zijn. Kortom een gezellige middag!
Zondag: (ook) in Ghana rustdag, met kerkgang (Ghana is het meest gelovige land ter wereld, meer dan 95% van de mensen is gelovig, waarvan ongeveer een derde Moslim, twee derde christelijk, merendeels Katholiek). Ton ging mee voor in de Engelstalige Mis van 7 uur (!), waarin wij aan de kerkgangers werden voorgesteld, en waarin enthousiast werd gezongen, ook gospel. Na afloop was het een gezellige boel op het plein voor de kerk. Alle mensen hadden hun zondagse kleren aan, prachtig om te zien, met vooral bij witte kleren de vraag hoe je dat zo wit houdt wanneer je in een hutje leeft….
Na de Mis werden wij uitgenodigd om op het platteland een paar kleine woonkernen te bezoeken: dan waan je je pas echt in de bush in Afrika! Ook hier erg vriendelijke mensen, die woonden en leefden in bouwvallige of op zijn minst eenvoudige hutten en huisjes, overigens wel schoon voor zover mogelijk. Onderweg over een paadje achter elkaar lopend van de ene naar de andere plek voel je je net als Livingstone ooit… Wat een kleurrijk schouwspel ook hier! We weten nu veel van Ghanese planten, bomen en vruchten als cashewnoten, ananas en papaya.
De zondag werd verder als rustdag doorgebracht, en vooruitlopend op de maandag ook als wasdag….
-
14 Maart 2017 - 00:07
Lia Van Antwerpen:
Heerlijk om te lezen. Fijne tijd samen. -
15 Maart 2017 - 13:36
Jan Vogels:
Zojuist jullie hele belevenis tot nu toe gelezen en de foto's bekeken. Heel boeiend. Hartelijk dank voor de uitgebreide verslaggeving.
Wens jullie nog veel goede en vruchtbare dagen toe en wij zullen ons best doen om het hier recht te houden. -
15 Maart 2017 - 21:20
Trees:
Het is een geweldig reisverslag . Jullie doen veel fantastische ervaringen op Erg leuk om het zo te volgen . Met de foto's erbij raak je helemaal geboeid ! Leuk dat we het op deE manier mogen meebeleven . Geniet er van . -
19 Maart 2017 - 13:40
Raymond En Bernadine:
Indrukwekkend om te lezen. Helemaal indrukwekkend als je het zelf meemaakt! Wat zullen de mensen blij zijn met een toiletvoorziening. En fantastisch dat een echtpaar met zelf 3 kinderen zo'n huis met zoveel kinderen zo georganiseerd en goed verzorgd kunnen runnen. Petje af!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley